Πρόγραμμα Αγωγής Υγείας, Γ΄τάξη

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΙΟΥ, Γ΄ ΤΑΞΗ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΓΩΓΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

ΑΠΡΙΛΙΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2007

Υπεύθυνες:

Βεργιάδη Άννα, δασκάλα της τάξης

Καρανάσιου Ευανθία, εκπαιδευτικός Αγγλικών

Το πρόγραμμα πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το τμήμα Αγωγής Υγείας της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Κυκλάδων (υπεύθυνη: Τάνια Σκρέτα) με τη βοήθεια της Λιάνας Τσαρουχά

ΕΚΘΕΣΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΑΓΩΓΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΙΟΥ, ΤΑΞΗ Γ΄
ΑΠΡΙΛΙΟΣΙΟΥΝΙΟΣ 2007

1. ΒΕΡΓΙΑΔΗ ΑΝΝΑ:
Ξεκινήσαμε την εφαρμογή του προγράμματος Αγωγής Υγείας σε μαθητές της Γ΄ τάξης στις 28 Απριλίου και το λήξαμε στις 6 Ιουνίου 2007. Στόχος της κυρίας Εύας Καρανάσιου και δικός μου ήταν να ενισχυθεί μέσα από το συγκεκριμένο πρόγραμμα η αυτοεκτίμηση των 25 μαθητών μας καθώς και να μάθουν να συνεργάζονται σε ομάδες.

Κάναμε 7 συνεδρίες με παιχνίδια, δραστηριότητες και δραματοποιήσεις. Κερδίσαμε αρκετά από τη συγκεκριμένη δουλειά, μα αντιμετωπίσαμε και ορισμένες δυσκολίες.
Τα θετικά στοιχεία για τους μαθητές μας ήταν ότι τα παιδιά συνήθισαν στην ομαδικότητα, τους δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσουν καλύτερα τον εσωτερικό τους κόσμο και έμαθαν ως ένα βαθμό να σέβονται τον συνομιλητή τους, πράγμα το οποίο αμελούσαν ως τότε.
Από την άλλη σε εμάς δόθηκε η δυνατότητα να αντιληφθούμε οι ίδιες τον εσωτερικό κόσμο των μαθητών μας, τα πρότυπά τους καθώς και τις αδυναμίες τους.
Παρ΄ όλα αυτά δυσκολευτήκαμε κατά την εφαρμογή του προγράμματος όσον αφορά στη συμπεριφορά των παιδιών η οποία είναι ελαφρώς προβληματική. Έτσι λοιπόν, κρίνουμε πως θα ήταν ωφέλιμη η παρουσία κάποιου ειδικού στην ομάδα καθώς ξέρει σίγουρα περισσότερα από εμάς και θα μας κατεύθυνε. Η προσωπική επαφή δεν αντικαθίσταται από την τηλεφωνική επαφή με τον συντονιστή μας.

Αρνητικό στοιχείο είναι επίσης το μικρό χρονικό διάστημα εφαρμογής του προγράμματος. Αν το εφαρμόζαμε απ΄ την αρχή της σχολικής χρονιάς τα αποτελέσματα ίσως ήταν διαφορετικά.
Το σημαντικότερο κομμάτι όλης αυτής της εμπειρίας για εμάς είναι ότι καταλάβαμε ότι τα παιδιά δεν προορίζονται μόνο για μάθηση, αλλά μέσω συγκεκριμένων προγραμμάτων μπορούν να εξελιχθούν και να διαμορφώσουν μια σωστή και υγιή προσωπικότητα.

2. ΚΑΡΑΝΑΣΙΟΥ ΕΥΑ:
Θέλησα να ξεκινήσω το πρόγραμμα με αφορμή το σεμινάριο που έγινε την άνοιξη στην Ίο από τις υπεύθυνες των προγραμμάτων. Η ανάγκη για κάτι τέτοιο προϋπήρχε, αλλά δεν δόθηκε η ευκαιρία, ίσως και να υπήρχε κάποιος φόβος για το άγνωστο. Επίσης προσωπικά δεν είμαι δασκάλα τάξης, οπότε δεν είχα αυτή τη δυνατότητα. Σκέφτηκα όμως ότι θα μπορούσα να ζητήσω από κάποιο/α συνάδελφο να το ξεκινήσουμε μαζί.
Αφού μας δόθηκε η διαβεβαίωση πως θα είχαμε βοήθεια και καθοδήγηση από κάποια υπεύθυνη, αφού υπολογίσαμε ότι διαθέταμε τον ελάχιστο απαιτούμενο χρόνο, αποφασίσαμε να το τολμήσουμε -στο κάτω κάτω δεν κινδυνεύαμε να κάνουμε κακό!
Η Γ΄ ήταν μια τάξη με την οποία με ενδιέφερε να δουλέψουμε επειδή πολλά από τα παιδιά δημιουργούν πρόβλημα με τη συμπεριφορά τους. Και για καλή μου τύχη η δασκάλα της τάξης μπορούσε (κάποιοι άλλοι ήδη είχαν προγράμματα) αλλά και ενδιαφέρθηκε πολύ για το πρόγραμμα, χωρίς να έχει ξανακάνει κάτι σχετικό.
Βασικός στόχος μας ήταν να μάθουν τα παιδιά να συνεργάζονται, να είναι φιλικά με τους άλλους, να φέρονται και να μιλούν ευγενικά, να ενδιαφέρονται για τους άλλους, να τους ακούν και να μην τους διακόπτουν. Γενικά να δημιουργηθεί ένα καλύτερο κλίμα στην τάξη-ομάδα.
Συνολικά είχαμε χρόνο για 7 συνεδρίες. Ξεκινήσαμε με ενθουσιασμό, σχεδιάζοντας κάθε φορά το θέμα μας, αλλά και κάποια δόση σκεπτικισμού.
Πολλά από τα παιδιά -είτε από την αρχή είτε στην πορεία- συμμετείχαν με όλη τους την ψυχή, σκέφτονταν και έπαιρναν μέρος στις δραστηριότητες, εξέφραζαν τη γνώμη τους και τις σκέψεις τους, άκουγαν με προσοχή εμάς και τους συμμαθητές τους, οργάνωναν την ομάδα τους, και γενικά ένιωσαν όμορφα με αυτό που κάναμε. Χάρηκα περισσότερο με αυτά που συμμετείχαν έτσι όχι από υποχρέωση, αλλά επειδή το ήθελαν και τους άρεσε. Και μου φάνηκε ότι πετύχαμε κάτι. Όμως υπήρξαν και εκείνα που έδειξαν μια σχεδόν πλήρη αδιαφορία, χάζευαν και δεν συμμετείχαν ουσιαστικά. Ενώ οι άλλοι συνεχώς επεσήμαιναν ότι τους ενοχλούσε αυτή τους η συμπεριφορά, σε ελάχιστο ποσοστό και ελάχιστες φορές τη διόρθωσαν.
Αυτό μας δυσκόλεψε, μας στενοχώρησε, αλλά και μας προβλημάτισε πάρα πολύ. Το συζητήσαμε μεταξύ μας και αναρωτιόμαστε αν η δική μας απειρία ήταν η μόνη αιτία για αυτή την αποτυχία μας, τι θα μπορούσαμε να κάνουμε διαφορετικά, ή μήπως οι στόχοι μας ήταν υπερβολικά ψηλά για να τους πετύχουμε σε μόνο επτά συναντήσεις.
Μόνη μου δεν θα μπορούσα να κάνω ένα τέτοιο πρόγραμμα! Με βοήθησε η συνεργασία με την Λιάνα Τσαρουχά και την Άννα Βεργιάδη, η ανάλυση, η συζήτηση και οι ιδέες τους για τις απορίες μου. Με βοήθησε επίσης πάρα πολύ – βασίστηκα και σ΄αυτό για να αποφασίσω να ξεκινήσω- η συμμετοχή μου σε αρκετά παρόμοια βιωματικά σεμινάρια τα προηγούμενα χρόνια. Κάθε φορά που έπρεπε να οργανώσω ή να αντιμετωπίσω κάτι κατά τη διάρκεια της συνεδρίας είχα μπροστά μου την εικόνα των καταπληκτικών εκείνων υπεύθυνων και τους τρόπους με τους οποίους χειρίζονταν καταστάσεις. Όμως τώρα είχα μπροστά μου και γύρω μου όχι ενήλικες, αλλά μικρά παιδιά, που βαριόντουσαν εύκολα, που δεν ήταν συνηθισμένα να συμμετέχουν σε ομάδα, που δεν σέβονταν τους κανόνες που τα ίδια είχαν θεσπίσει, που χάζευαν ή και μάλωναν με τους διπλανούς τους. Κι επιπλέον δεν είμαι ειδικευμένη για κάτι τέτοιο.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε ίσως να ήταν λιγότερα και λιγότερο έντονα αν είχαμε αρχίσει από το φθινόπωρο και είχαμε χρόνο για περισσότερες συνεδρίες οπότε θα υπήρχε και η δυνατότητα να έρθει και η υπεύθυνη για μια συνεδρία ώστε να δουλέψουμε μαζί. Σαν θέμα είναι ενδιαφέρον και για την επόμενη χρονιά. Θα έρθουμε σε επαφή για να το συνεχίσουμε με την ίδια τάξη ή με κάποια άλλη.

Πιστεύω πως για τα παιδιά ήταν μια εξαιρετική ευκαιρία για να κάνουν κάτι διαφορετικό μαζί με τους συμμαθητές τους , να ζήσουν μαζί τους κάπως αλλιώς, να εξασκηθούν σε κοινωνικές επαφές πιο οργανωμένα και να εμβαθύνουν σε ερωτήματα απλά αλλά παραμελημένα. Κάποια σίγουρα κέρδισαν παραπάνω από ότι άλλα. Είμαι σίγουρη ότι κι εκείνα που δεν έδειξαν ενδιαφέρον όπως εμείς περιμέναμε, που δεν φέρθηκαν τόσο «σωστά» όσο θα θέλαμε, κάτι πήραν, που θα φανεί στο μέλλον. Κάποιο σποράκι φυτεύτηκε σε όλους.
Το προσωπικό μου μάθημα και κέρδος είναι πολύ σημαντικό για πολλούς λόγους: Είδα πώς είναι να βρίσκεσαι από την άλλη πλευρά σε ένα βιωματικό σεμινάριο – και μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον. Γνώρισα λίγο παραπάνω τον ίδιο μου τον εαυτό -παρόλο που ζω μαζί του πολλά χρόνια. Γνώρισα λίγο παραπάνω και λίγο διαφορετικά τα παιδιά της τάξης -παρόλο που είμαι μαζί τους πολλούς μήνες. Γνώρισα λίγο παραπάνω την Άννα -παρόλο που δουλεύω μαζί της δεύτερη χρονιά. Όλα αυτά πιστεύω πως με πλούτισαν σαν άνθρωπο και εκπαιδευτικό και πως θα με βοηθήσουν στο μέλλον στην προσωπική και επαγγελματική μου ζωή.

Ευχαριστώ από την καρδιά μου όλες τις υπεύθυνες για την ευκαιρία και τη βοήθεια που μας πρόσφεραν με τόσο καλή διάθεση.

Αφήστε μια απάντηση